Միջին դպրոցի արշավական խումբը ճանապարհ ընկավ դեպի Արտանիշի վրանային ճամբար հունիսի մեկին։ Մենք չգիտեինք ինչ է սպասվում մեզ այնտեղ, բայց կռահում էինք, որ այս անգամ այն լի է լինելու անսպասելի պահերով։
Առաջին օրը սկսեցինք Մայր ֆպրոցի կայանատեղից և շարժվեցինք դեպի նպատակակետ։ Մեր առաջին հայրենագիտական կանգառը Սևանավանքն էր իր չքնաղ տեսարանով։ Ես մի փոքր ներկայացրեցի պատմությունը, ապա ունեցանք միասնական կատարում եկեղեցում։
Երկրորդ կանգառը Ժայռոտ պատն էր, որտեղ նաեւ համեղ ընդմիջումն էր, իսկ ահա դրանից հետո կանգառ կատարեցինք «Պորտ ԱՅԱՍ» – ում։
Տեսանք «Կիլիկիա» առագաստանավը, շատ հուզիչ ու տպավորիչ էր հանդիպումը, ցավոք նավապետը այնտեղ չէր։ Տարածքով շրջայց կատարեցինք, այլ առագաստանավեր տեսանք։
Իսկ ահա այս ամենից հետո հասանք մեր ճամբարատեղի, եղանակը մեղմ էր, սովորողները լողացին Սևանում։
Այս ընթացքում կազմակերպեցինք տեղավորվելը և ճաշի պատրաստումը։
Սակայն ճաշից հետո եղանակը կտրուկ փոխվեց` անձրև։
Այս ամենը տխրեցրեց մեզ, սակայն մենք ուժեղ ենք, և իրականացրեցինք մեր այլ նախագծերը։
Ունեցանք կինոդիտում, թեյի սեղանի շուրջ։
Երկրորդ օրը առավոտյան անձրևը դեռևս շարունակում էր տեղալ դադարից հետո իրականացվեց մարմնամարզություն, նախաճաշեցինք և պատրաստվեցինք դեպի Արտանիշ վերելքին։ Վերելքի սկզբում սաստիկ ցուտ էր, ժամանակ առ ժամանակ տեղում էր կարճատև անձրև, սակայն դա մեր խմբին չէր խանգարում առաջ շարժվել։ Երբ վերելքի ավարտին քիչ էր մնում արևը սկսեց շողշողալ։ Մեր ուժեղ , եռանդուն խումբը հասավ գագաթին՝ շշմելու տեսարան էր։ Բոլորս հիացած էինք։ Դե իսկ գագաթին պարեցինք մեր հաղթական քոչարին և սկսեցինք ետ ճանապարհվել։ Վրանատեղի հասնելուց հետո սովորողները հասցրեցին մի լավ լողալ իրականացնել պլեներային գործունեություն, որից հետո սկսեց անձրևել։ Սակայն ի ուրախություն մեզ 2 ժամ անց սկսեց նորից արև շողալ։ Դե իսկ մենք ճաշեցինք, լողացինք, խաղացինք և մեր օրը ամփոփեցինք խարույկի շուրջ։
Երրորդ օրը սկսեցինք մարմնամարզությամբ։ Նախաճաշեցինք պարեցինք, երգեցինք մեր ավանդական պարերը, պարերգերը։ Իրկանացրեցինք իրերի հավաքում, տարածքի մաքրություն ճաշեցինք և արևը սկսեց շողալ։ Քանի որ այս օրերի ընթցքում արևային պահերը քիչ էին որոշեցինք փոքր ինչ ուշ շարժվել, որպեսզի սովորողները կարողանան լողալ ավելի շատ։ Լողալուց հետո համտեսեցին համեղ ձմերուկ, խաղացինք ազգային խաղեր և ընկանք ճանապարհ։ Քանի որ ուշ շարժվեցինք և Սևան քաղաքի Երկրագիտական թանգարանը արդեն փակ էր լինելու որոշեցինք մեր կանգառը փոխել։ Կանգ առանք Ծովագյուղի մատուռում՝ իրականացրեցինք միասնական աղոթք և վերադարձանք Երևան։
Ուզում եմ նշել, որ այս ճամփորդությունը ցրտի պատճառով ուներ բարդություններ, սակայն սովորողները առանց դժգոհությունների, առույգ, զվարթ, մեզ օգնելով անցկացրեցին մեր երեք օրերը, ինչը մեզ համար ամենակարևորներից մեկն էր։
Ֆեսբուքյան անդրադարձ՝
Pingback: Հուլիս ամսի հաշվետվություն 2024 — Արմենուհի Սոկրատունի