Փետրվարի 9 – ին Արևմտյան դպրոցը ուրբաթ համերգի պատասխանատուն ու համակարգողն էր։ Հյուսիսային դպրոցի երաժշտական գործունեության ընտրության խմբի երկրորդ և երրորդ դասարանի սովորողների հետ պատարստել էինք շատ գեղեցիկ ելույթային համար։
Թեման հարսանեկան էր, պատրաստվել էինք մեծ ոգևորությամբ ու սիրով։ Սովորողներս ամենայն լրջությամբ են պատրաստվել, անգամ ինքս չէի պատկերացնում։ Ելույթի մասին ավելի մանրամսն ներկայացրել եմ իմ ֆեյսբուքյան էջում, որը ներկայացնեմ այստեղ՝
<<Ուզում եմ պատմել իմ ու սաներիս պատրաստած համերգային ելույթի մասին։ Այս հարսանեկան համարը պատրաստել ենք շատ կարճ ժամանակում, բայց շատ ոգևորված, սովորողներիս ոգևորվածությունը անպատմելի է, նրանք իմ մոտիվացիան են։
Նախապես ընտրված երգեր ու պարեր, որոնք ցավոք չկատարվեցին այնպես ինչպես փորձերին, սա մի փոքր տխրեցրեց նրանց, բավականին մեծ աշխատանք էինք կատարել, թե սովորողները, թե ես ու նաև շատ հարգելի ծնողները, որի համար խորին շնորհակալությունս եմ հայտնում։
Յուրաքանչյուրը տարոսիկներ էր պատրաստել, որը չհասցրեցի ֆիքսեմ, նկարներում իմ պատրաստածներն են, գիշերը միչև չորսը չեմ քնել, որպեսզի հասցնեի թրերի հարդարանքը, լավաշները, ափսեները, կոզբանդները, քավորի ու ազաբբաշիների կրծքազարդերը պատրաստել, փուշիներն ու ճակտոցները, հաջորդ օրը թրերի կոնֆետներն եմ սաներիս հետ ամրացրել ու լուցկիները շարել խնձորներին, որը ըստ ավանդույթի պիտի վառեինք։ Սովորողներս կոնֆետներ էին բերել, որ վերջում որպես մեր հարսանիքի բաժին բաժանեինք համերգի մասնակիցներին։
Ցավոք մեր ամբողջ աշխատանքի մի փոքր հատված տեսանելի ու հասանելի եղավ։
Էլ չեմ խոսում նվագող սովորողներիս քրտնաջան, միմյանց օգնելով դասերի ընթացքում սովորել ողջ նվագակցությունը, կատարած աշխատանքի մասին, սա բոլորովին այլ պատմություն է։Այս կարճ ընթացքում դարձել ենք մի սիրուն ընտանիք, իրարից շատ բաներ սովորելով։
Վերջում աղջիկներս բաժանեցին տարոսիկները, ես այդպես էլ չիմացա ում հասավ, ովքեր ստացան, բայց կարևորը դա չէ, կարևորը մեր համախմբվածությունն էր։
Մենք կունենանք առանձին համերգ միայն մեր խմբով, շատ շուտով։
Շնորհակալ եմ իմ տաղանդաշատ սովորողներին` մեծերս փոքրերից շատ բան ունենք սովորելու։
Ի դեպ «Դե գնաա կիգամ» պարերգի պարային հատվածը որը ժամանակի սխության պատճառով գրեթե չկատարվեց, սովորողներիս հետ Ռուդիկ Հարոյանի գրառած գրքից ընդերցել եմ ես, իսկ սովորղներս փորձել են կատարել ճշգրիտ շարժումները, որտեղ չէր ստացվում օգնում էի ես, սրա մասին դեռ առանձին կներկայացնենք>>։
Օրերի ընթացքում տեսնում էի տարոսիքկներս և լուսանկարում։
Pingback: Փետրվար ամսի հաշվետվություն․ Հյուսիսային դպրոց — պարտեզ — Արմենուհի Սոկրատունի
Pingback: Փետրվար ամսի հաշվետվություն․ Հյուսիսային դպրոց — պարտեզ — Արմենուհի Սոկրատունի