Իմ սիրելի սաների հետ իրականացրեցինք ճամփորդություն դեպի Մեծ Շարա լեռ։

Երաժշտական գործունեության ընտրության խմբի երրորդ դասարանի հետ ինչպես ծրագրել էինք ուղղությունը, այդպես էլ միասնականորեն հաղթահարեցինք։

Օրը սկսելով Սուրբ Երրորդություն եկեղեցում, մասնակցեցինք ուսումնական ժամերգությանը, բայց սովորողների մի մասը, իսկ այդ ընթացքում ինձ համար շատ հուզիչ պահ էր, երբ առավոտյան քայլեցի Հյուսիսային դպրոց դիմավորելու իմ մյուս սաներին, պատահեց մի դեպք։ Այն սովորողը ով հրաժարվել էր ռրեկոյան ճամփորդել մեզ հետ, նա արտասվում էր չգալու համար, բայց քանի որ մենք չէինք կարող երկար մնալ, գրկեցինք ու քայլերը ուղղեցինք դեպի մեքենան, այդ ընթացքում զանգահարեց սովորող` Մերուժանի դասավանդող Մարի Միքայելյանը և ասաց, որ ետ վերադառնամ և ինձ հետ տանեմ, քանի որ նա շատ է ուզում գալ, դե ես այդպես էլ վարվեցի։ Ահա բոլորս մեքենանում սլացանք դեպի մեր նպատակակետը։

Կանգառ կատարեցինք Ապարանի «Գնթունիկ» վաճառակետում` նախաճաշելու։

Շարունակելով ճանապարհը մենք հասանք մեր նպատակակետին։ Սկսեցինք մեր քայլարշավը Տիգրան Զոհրաբյանի ուղեկցությամբ։

Այդ ամբողջ ընթացքում Տիգրանը տղաներին ցույց տվեց մորեխներին, մողեսներին և մեկին բռնելով ծանոթացրեց երեխաների հետ։

Տղաների ոգևորվածությունը անասելի էր։ Ավելի ոգևորվեցին երբ հասանք քարանձավներին։

Բնությունը գրավել ու գերել էր նրանց, չնայած երկար էր ճանապարհ, սակայն նրանք ուրախ էին։

Մեզ հետ էին նաև տղաներից երկուսի մայրիկները, ես հիացած էի նրանց պատրաստակամությամբ և ջերմությամբ։

Վերջում աղոթքի կանգնեցինք Ապարանի Սուրբ Խաչ եկեղեցում։

Ավելին տեսանյութում։

Սովորողի պատում՝

Comments (2)
  1. Pingback: Հունիս ամսի հաշվետվություն — Արմենուհի Սոկրատունի

  2. Pingback: Հունիս ամսի հաշվետվություն — Արմենուհի Սոկրատունի

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *