Դեպի Հատիս ճամփորդությունը սեպտեմբերի մեկին կայացավ, այս ճամփորդությունը հոբելյանական էր։ Այդ օրը իմ ծննդյան տարեդարձն էր։

Մինչ մեկնելը Մարմարյա սրահում դիմավորեցինք Միջին դպրոցի սովորողներին տոնական միասնական կատարումներով և այդ ոգևորությամբ էլ ընկանք ճանապարհ։

Միջին դպրոցի սովորողները պատվով հաղթահարեցին բարձունքը, չնայած ընթացքում հանդիպող դժվարություններին։ Եվ ինչպես մեր նախնիները ամեն հաղթահարված դժվարությունից հետո պարում էին, մենք նույնպես պարեցինք այդ վեհ բարձունքում։

Այն հանգամանքը, որ միչև գագաթ չհասանք, որովհետև ունեինք ժամի սղություն, դա չէր կարող ընկճել մեզ, այլ ավելին, մենք միասին որոշեցինք գալ մեկ ուրիշ անգամ և միչև վերջ բարձրանալ հասնելով գագաթ։

Սովորղների մոտ ես նկատեցի միմիանց օգնելու և աջակցելու երևույթը, որը հիացմունքի է արժանի։

Մարկ Ավետիսյան – ի բլոգի պատում

Մաքսիմ Ավետիսյան – ի բլոգի պատում

Դավիթ Մկրտչյան – ի բլոգի պատում